W okresie Wielkiego Postu odczytałam wezwanie Jezusa do dzielenia się doświadczeniem życia w codzienności Jego Słowem. Wspólnie z ks. Krzysztofem Surowańcem CPPS przygotowaliśmy serię rekolekcji, opartych na duchowych sylwetkach św. Kaspra del Bufalo i św. Marii De Mattias oraz duchowości Krwi Chrystusa.
9-11 marca w Ożarowie Mazowieckim przeprowadziliśmy wspólnie dni skupienia dla młodzieży „Na Twoje Słowo”. Tematem przewodnim było pojednanie ze sobą, z Bogiem i rodziną. U młodzieży, ale nie tylko u niej, często za pozorami pewności siebie, samowystarczalności kryje się głęboki głód miłości. Zetknęliśmy się z niełatwym wezwaniem do przebicia się przez ścianę buntu i nieufności. Myślę, że najważniejszym moim zadaniem na tych rekolekcjach było kochać, zwyczajnie i w najdrobniejszych szczegółach, bo tylko w taki sposób mogłam przekonać ich o tym, że są traktowani przez Boga na serio. On naprawdę chcę, żeby powstali z grobów swoich grzechów i słabości. Mówienie o Bożej czułości wymaga także ode mnie okazywania czułości moim najbliższym.
Szczególnym doświadczeniem były dla mnie katechezy w szkole specjalnej dla dzieci o różnym stopniu zaburzeń intelektualnych i psychicznych. Opowiadałam im o Marii De Mattias. Bardzo szczególnym momentem była dla mnie pogawędka o jej habicie. Dzieci były bardzo poruszone jej wyglądem. Patrząc na nią od razu zrozumieli, że ona jest przyodziana w Jezusa cierpiącego, że wszystko (welon jak cierniowa korona, pas jak przelana Krew) w habicie mówiło jej o miłości Chrystusa. Jedna dziewczynka powiedziała: „Ten welon musiał ją boleć jak Jezusa”. Te dzieci tak często traktowane jako inne, niechciane przez jakąś część społeczeństwa, głęboko wyczuły sens cierpienia Jezusa, Jego miłość i troskę. Nasza Założycielka nie była dla nich kimś obcym, tylko dobrą i piękną Świętą. Entuzjazm i radość tych dzieci stały się dla mnie lekcją prostoty i prawdziwej Ewangelii.
Wspólnie z ks. Krzysztofem i ks. Sebastianem Piętą CPPS przygotowaliśmy rekolekcje dla młodzieży z technikum. Tematem katechezy była czystość. Z pozoru ten temat wydaje się być już staromodny i nudny, ale obecnie ta zapomniana cnota dla młodzieży jest niewybrednym kawałem ale i prawdziwym problemem. Przypominanie o roli czystości i troski, z jaką Jezus traktuje jawnogrzesznicę, Jego stanowczość i miłosierdzie było dla nas dużym wezwaniem, ale i radością, że możemy dzielić się naszą wiarą.
25-28 marca z ks. Krzysztofem głosiliśmy wielkopostne rekolekcje parafialne: homilie, nauki stanowe i katechezy dla dzieci i młodzieży. Priorytetem dla nas było mówienie o Bożej obecności w codzienności. Bez wielkich słów mówiliśmy o Marii, Marcie i naszych Założycielach. Dla mnie osobiście było ważne ukazać sens naszych zwyczajnych czynności: sprzątanie, gotowanie, życie małżeńskie, praca zawodowa, mycie samochodu jako rzeczy, które nas przybliżają do Boga, dzięki modlitwie stają się one miejscem spotkania z Tym, Który nas kocha.
Ten czas rekolekcji był owocny także dzięki wsparciu i modlitwie sióstr z naszej wspólnoty i za to jestem im wdzięczna. Razem, każda na swój sposób, odpowiedziałyśmy na wezwanie Jezusa, na Jego Słowo.
s. Tatiana Studentowa ASC
